รีวิว 162 ฝนในปีนั้น เล่าเรื่องราวของสองเพื่อนรักที่เลือกจะปกปิดความรู้สึกของตนเองเอาไว้เพื่อคงสถานะเพื่อนต่อ ความรู้สึกที่ไม่ได้พูดออกไป แต่ความใกล้ชิดยิ่งทำให้ความรู้สึกยิ่งชัดเจน อีกหนึ่ง นิยายวาย น่าสนใจอีกเรื่องที่เราอยากนำมาแนะนำกันซึ้งรีวิวแบบเต็มๆ กับเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ ที่จะมาบอกเล่าเรื่องราวคร่าวๆ กับ รีวิว นิยายวาย 162 ฝนในปีนั้น ว่ามีเนื้อหาสนุกชวนติดตามขนาดไหน ความสัมพันธ์ของทั้งสองที่แสนงดงามมีอะไรบ้างให้เราได้สัมผัส
รีวิว 162 ฝนในปีนั้น นิยายวาย เรื่องราวสองเพื่อนรักที่ปกปิดความรู้สึกที่มีให้แก่กัน
162 ฝนในปีนั้น เรื่องนี้เหมือนนิยายวายบันทึกเรื่องราวของเพื่อนสนิทในวัยเรียน เคยไหม… มีเพื่อนคนหนึ่งชอบบอกกับเราว่า ‘จะดีแค่ไหนถ้านายเป็นผู้หญิง’ ซึ่งในความคิดของคนที่ได้ยินประโยคนี้ซ้ำๆ เขากลับมองว่า ‘ไม่ว่านายจะเป็นผู้ชาย เขาก็รัก’ เพียงแต่มันเป็นประโยคที่เอาไว้ใช้พูดกับตัวเอง ไม่เคยได้เอ่ยออกมาเหมือนฝ่ายแรก เจ็บคนละแบบ ทุกข์คนละอย่าง แต่หัวใจเดียวกัน ตอนอ่านอยู่มันร้าวๆ หัวใจเราดี
การนำเสนอเรื่องราวของนักเขียนท่านนี้ได้เล่าถึงช่วงที่ทั้งคู่ยังอยู่ในช่วงมัธยม ‘เจิ้นอวี่’ รับบทเป็นประธานนักเรียนหัวกระทิ ‘ซวี่ไห่’ รับบทเป็นพ่อบ้วยท้ายห้อง สองคนสนิทกัน แล้วใช้ความสนิทตรงนี้มาขยี้หัวใจกันเอง
ซวี่ไห่ ติดอยู่ในความรู้สึกอยากบอกว่าชอบเจิ้นอวี่ แต่ติดตรงที่เขาทั้งคู่เป็นผู้ชาย ความกล้าไม่มีและเขาไม่อยากล้มเหลวกับความรักครั้งแรก ทั้งยังเสี่ยงกับการเสียเพื่อนไป เจิ้นอวี่ พยายามเดินอยู่บนเส้นทางปกติ แต่ใจก็รู้มาแต่แรกแล้วว่าเขารักซวี่ไห่ ต้องทำตัวเหมือนไม่รู้สึกอะไร โดยเฉพาะวันที่ซวี่ไห่ตัดสินใจคบกับหญิงสาวคนหนึ่ง เขาทั้งสนับสนุนและอยู่เคียงข้าง
สิ่งที่ชายขอบจากนิยายแนวแปลกเรื่องนี้คือความเรียลของตัวละคร เหมือนกับทั้งคู่ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นเพศทางเลือก แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นในระหว่างที่เป็นเพื่อนกัน อาบน้ำ กินนอน หยอกล้อ เรียนหนังสือ ต่างฝ่ายต่างมอบความห่วงใยชนิดหนึ่งที่ไม่เหมือนกับการห่วงเพื่อนคนอื่น ซึ่งอยู่กับว่า.. ใครจะเปิดเผยความรู้สึกก่อน อย่างซวี่ไห่ออกแนวแบดบอยหน่อย ชอบใช้วิธีลองใจ หวังได้เห็นอาการหึงหวงจากเพื่อนสนิท แต่มันก็สูญเปล่า
แล้วถ้าเราแทนตัวลงไป เราจะเข้าใจความรู้สึกของซวี่ไห่ เหมือนแหย่เรื่อยๆ เพื่อดูอาการ พอเห็นเจิ้นอวี้ ไม่อะไรกับเขา เขาก็พยายามที่จะกลับเข้าสู่ทางเดิม เปิดใจให้ผู้หญิงเข้ามา ตรงนี้แหละ.. เราจะได้เห็นมุมของเจิ้นอวี้บ้าง จะให้เขาแสดงความรู้สึกอะไรได้ ในเมื่อซวี่ไห่มักดักทางไว้ด้วยคำพูด ‘ถ้านายเป็นผู้หญิงจะดีแค่ไหน’ มันเลยกลายเป็นคิดไปคนละแบบ นึกว่าซวี่ไห่ไม่มีทางชอบเขาแน่ เพราะเขาเป็นผู้ชาย เขาก็เลยซ่อนความรู้สึกให้ลึกลงไปอีก
มาเห็นผลเลยก็ตอนเจิ้นอวี้ต้องคอยเป็นสารถีช่วยซวี่ไห่จีบผู้หญิง มองดูเขาจูบกัน สร้างเซอร์ไพรส์วันเกิดของผู้หญิงคนนั้น ขณะที่มันก็เป็นวันเกิดของเขาด้วย แล้วนักเขียนเก่งนะ ถ่ายทอดอารมณ์ของคนที่กำลังมีความสุขกับแฟนผ่านมุมมองของคนเป็นเพื่อนที่ยืนดูอยู่ด้านหลัง ความหน่วงๆ เจ็บแทนตัวละครมาเต็ม
แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ใจร้ายกับคนอ่าน ในที่สุดก็มีทางออกให้ทั้งสองคนเปิดความรู้สึกต่อกันจริงๆ สักที ซึ่งการบอกความรู้สึกที่มีต่อกัน ชายบอกเลยว่าเขามีลูกเล่นในการเขียน ถ้าใครอ่านบทนี้น่าจะชอบเหมือนกับชาย เพราะตอนแอบชอบกันก็ยากแล้ว ตอนบอกว่าฉันชอบนายมันยิ่งยากกว่า แล้วเขาผูกเรื่องราวการบอกรักครั้งนี้ให้สอดคล้องกับรูปร่มหน้าปก มีบางอย่างอยู่ในร่มคันนั้น แต่มันฮาอีตรงตัวละครดันนนนนไม่เก็ท ไม่รู้ว่าร่มมีบางอย่างซ่อนอยู่ อีกคนเลยต้องเปิดใจด้วยวิธีอื่นที่สะท้านสะเทือนทั้งโรงเรียน จบแบบอมยิ้ม
ทิ้งท้ายสไตล์คุณชาย
สำหรับตัวชาย ด้วยวัยและการอ่านหนังสือมามากพอตัว การจะให้อ่านแนววัยรุ่นแล้วอินได้แบบสาวๆ อายุสิบสามฝน อารมณ์นั้นมันหายไปนานมากแล้ว แต่เรื่องนี้เหมือนการสะกิดฝันเก่า ให้เราย้อนไปถึงวันเก่าๆ ในช่วงวัยเรียนแล้วตรงกับตัวชายพอดี เพราะคนส่วนใหญ่ที่เราตกหลุมรักมักอยู่ใกล้เราแค่ระยะห่างเก้าอี้นั่ง ชอบให้เขายืมยางลบ ดินสอ ปากกา ได้เป็นตำราเล่มหนึ่งให้เขาถามเรื่องเรียน ได้เห็นเขาในทุกเช้า มีความสุขกับการมอง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ใช่คนที่เราสามารถเดินอยู่ด้วยกันในชีวิตจริงได้ แต่เราเป็นเพื่อนกันได้ตลอดชีวิต
พระนายเรื่องนี้ก็เหมือนกัน ใจเปี่ยมด้วยความรัก แต่ถ้าบอกออกไปหรือเปิดเผยความรู้สึกให้เขารู้เสียตอนนั้น คำตอบที่รับกลับมา ไม่แน่…มันอาจจะไม่ใช่เรื่องดีแบบที่เราฝัน ดังนั้นการเก็บไว้แล้วทำให้ตัวเราเล็กได้มากที่สุด จนอีกฝ่ายไม่เกิดความสงสัย มันคือตัวเลือกที่ดีที่สุด
อีกอย่าง หนังสือเรื่องนี้เป็นงานเขียนกึ่งไดอารี่ เล่าเรื่องราวจากประสบการณ์ตรงของผู้เขียน ชายอ่านแล้วยังเหงาตาม แต่ถ้าจะให้ดีไม่ควรอ่านคำนำนักเขียน เพราะมันจะเปลี่ยนโลกจากนิยายจบสุขนิยม กลายเป็นนิยายตามหา 162 ฝนในปีนั้น ชายชอบเรื่องนี้นะ แปลกแต่ดี
จบไปแล้วกับรีวิว 162 ฝนในปีนั้น นิยายวายดีๆ อีกเรื่องที่เราอยากแนะนำแฟนๆ นิยายวายได้ลองหามาอ่านกันค่ะ และต้องขอขอบคุณรีวิวดีๆ จากเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ อีกเช่นเคยที่มาแบ่งปันความรู้สึก ความประทับใจหลังจากได้อ่านนิยายเรื่องนี้กัน ก็หวังว่าจะถูกใจคอนิยายวายหลายๆ ท่านที่เป็นคอนิยายวายนะคะ
