“รักเดียวของวานวาน”บททดสอบแห่งรักตามหาความทรงจำที่หายไป

บทความนี้มากับนิยายรักจีนจากสำนักพิมพ์หยางกวงกันบ้างค่ะ กับนิยายเรื่อง รักเดียวของวานวาน ที่นางเอกพลาดท่าประสบอุบัติเหตุจนสูญเสียความทรงจำไป 7 ปีความทรงจำที่หลงเหลือเพียงตอนอายุ 18 ปี หากแต่เพราะก่อนเกิดอุบัติเหตุเธอทะเลาะกับสามีและไม่สามารถจำได้ว่าเธอทำผิดอะไร ซึ้งสามีเป็นคู่ปรับสุดแสบสมัยเรียนที่เธอเองยิ่งไม่อยากเชื่อว่าทั้งคู่จะมาลงเอยกันทำให้เรื่องราววุ่นวายยิ่งขึ้นไปอีก นอกจากสามีต้องเอาความทรงจำของเธอคืนมาแล้วยังต้องเริ่มสานสัมพันธ์กันใหม่ทั้งหมดเรียกได้ว่างานยากงานหินเลยโดยเฉพาะทั้งสองเป็นคู่ปรับกันมาก่อน และนี้คือเรื่องย่อคร่าวๆ ของ นิยายรักจีน เรื่องนี้ ส่วนรีวิวฉบับเต็มเราขอมอบให้เพจ คุณชายรีวิวหนังสือ เป็นผู้แชร์ประสบการณ์ของ นิยายรักจีน เรื่องนี้กันดีกว่า เชิญพบกับรีวิว รักเดียวของวานวาน ได้เลยค่ะ

นิยายรักจีน รักเดียวของวานวาน ความทรงจำของเธอที่หายไปพร้อมกับความรู้สึกเขาจะเป็นคนนำกลับมาเอง

เขียนรีวิวฉบับเสกน้ำมันเรียกให้ทุกคนรับรู้ถึงความอินของชาย เราจะไม่อินอยู่คนเดียว เราต้องมีเพื่อนเม้า เขาจะเล่าถึงตัวเอกของเรื่องชื่อว่า ‘หยางวาน’ เกิดเหตุตกน้ำทำให้ความจำในปัจจุบันหายไปราว 7 ปี เธอจำเรื่องราวตั้งแต่เด็กจนถึงอายุ 18 ได้ แต่กลับลืมเรื่องราวหลังจากอายุ 18 จนถึงอายุ 25 ไม่ได้ แล้วมันจะไม่มีอะไรเลยถ้าหากช่วงเวลาที่มันหายไปนั้น เธอไม่ได้แต่งงานกับอดีตเพื่อนร่วมชั้นวายร้ายอย่าง ‘เจียงจิ้งเหยียน’ ในหัวจึงมีแต่คำถาม ‘นี่ฉันแต่งงานกับคนที่เคยทะเลาะกันแทบตายได้ยังไง’ เขาหล่อรวย ส่วนฉันสวยพอเพียงและเขียมเรื่องเงิน เถียงกันสิบครั้งฉันไม่เคยชนะเขา เขาสอบได้ที่หนึ่ง ส่วนฉันสอบได้ที่สอง เธอเคยทำถึงขั้นออกปากประท้วงครู คนขยันหลับหลังห้องอย่างจิ้งเหยียนต้องมีเล่นของแน่ๆ 

พอเนื้อเรื่องปูมาแบบนี้ จุดสนุกคือการตามหาความทรงจำของนางเอกที่หายไป
– เธอตกน้ำเพราะอะไร?
– ทำไมเธอถึงดูเหมือนคนลอบมีชู้ที่ถูกสามีตัวร้ายจับได้ ก่อนหน้านี้ฉันทำผิดอะไรไว้กันแน่? ถามใครก็ไม่มีใครบอกเธอ มีแต่ยุส่งให้เธอเอ่ยปากขอโทษเจียงจิ้งเหยียน ช่วยทำดีกับเขาให้มาก ๆ 
– ในวันที่เพื่อนตัวร้ายในภาพความทรงจำสร้างความไหวหวั่นให้กับหัวใจดวงน้อย 
– การไล่ต่อจิ๊กซอว์ฉบับคนความจำหาย อะไรที่เธอทำหล่นไป อะไรที่เธอเผลอลืม ใครที่เธอรัก บทตรงนี้มีแต่ความอิน อิน และอิน พร้อมน้ำตาเป็นโบนัสเล็ก ๆ สนุกแค่ไหน…ชายจะเล่าให้ฟัง 

คุณชายรีวิวสายวิเคราะห์เนื้อหา

สำหรับชายแล้ว.. ความน่าสนใจมันเริ่มตั้งแต่นางเอกฟื้นขึ้นมาปุบ ฉัน!! ฉัน!! ฉันสวย แต่ฉันแต่งงานแล้ว เดี๋ยวก่อนนนน แต่งงานกับจิ้งเหยียนเนี่ยนะ… ทำให้เราอยากรู้ละหนึ่ง จิ้งเหยียนคือผู้ชายแบบไหนที่ทำให้เธอหลอนได้ขนาดนั้น ทำไมแม่ถึงพูดใส่เธอว่า… ‘ลูกสวยไม่ได้ครึ่งของเธอในสมัยเป็นสาวๆ นิสัยก็ดื้อดึง แต่ทำไมลูกถึงหาผู้ชายดีๆ อย่างเจียงจิ้งเหยียนได้’ และ…จิ้งเหยียนก็ไม่ได้ทำให้ชายผิดหวัง เปิดตัวมาปุบ ออร่าหลัวร้ายหล่อรวยจับตัวมาก ดีกรีเป็นผู้บริหารโรงแรมใหญ่รับช่วงต่อจากธุรกิจครอบครัว เดินทางมาเยี่ยมภรรยาหลังจากหนึ่งเดือนให้หลัง แต่มันไม่สำคัญเท่า…เมียรักดันจำเขาไม่ได้ว่านี่คือพ่อไข่หอมคนดีของเธอ 

ท่านก็เลยคิดว่าเมียเสแสร้งเพื่อกลบเกลื่อนความผิดบางอย่าง พี่ก็อะ..ไม่เป็นไร เธอเหนื่อยเมื่อไหร่เดี๋ยวก็เผยไต๋ออกมาเอง เพราะก่อนเธอจะตกน้ำ สถานะภรรยาสามีเริ่มมีแววขมๆ ชนวนเหตุตรงนี้มีให้เราได้ติดตามต่อว่ามันเกิดอะไรขึ้น? ใครกันที่เป็นสาเหตุให้วายร้ายของชายเสียใจอยู่เงียบๆ 

ในความฮาของสองตัวละคร ผัวจำดี-เมียจำไม่ได้ ประกอบกับการเดินเรื่องเหมือนนิยายคอมเมดี้ แต่….มันจะมีความหน่วงเล็ก ๆ ตามมาในตอนที่พระเอกแน่ใจแล้วว่าเธอจำเหตุการณ์ช่วง 7 ปีล่าสุดนี้ไม่ได้เลย เหมือนกับความจำของอีกฝ่ายถูกฟรีชไว้ในช่วงที่พวกเขาทั้งคู่เรียนอยู่ปีหนึ่ง จู่ๆ เขาก็ถูกภรรยารักเรียกว่าเพื่อนเจียง อยู่ร่วมบ้านเดียวกันแต่ต้องนอนแยกห้อง เผชิญหน้ากับความว่างเปล่าในแววตาของอีกฝ่ายราวกับได้ย้อนกลับไปวันแรกที่เจอกัน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุขกับการแอบรักผู้ชายอีกคน มีผู้ชายคนนั้นเป็นภาพความทรงจำดีๆ ส่วนเขาเป็นแค่ไอ้ขี้เก๊กตัวร้ายในสายตาเธอ บทตรงนี้จะหน่วงใจเราหลายบท กระทั่งเดินทางมาถึงช่วงที่เขาต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง 

ความสนุกมันเพิ่มพูนขึ้นมาอีก เมื่อพระเอกใส่โจทย์ให้ตัวเอง ถ้าเธอจำไม่ได้ เขาก็แค่ลดอายุตัวเองลงให้กลับไปอยู่ในวัย 18 เหมือนกับเธอ ไม่ต้องเสยผมเรียบ ไม่ต้องสวมสูทหรู ใส่แค่สเวตเตอร์สีเทาบาง ๆ กับเสื้อคลุมตัวยาวรองเท้าผ้าใบ ปล่อยผมร่วงลงมาข้างหู และมันก็ได้ผล… 

ตอนนางเอกเห็นเขาในลุคนี้ มันเหมือนกับเธอได้เห็นเขาคนเดิม เขามักนอนหลับหลังห้องเรียนในความทรงจำ ทีนี้เอง… เริ่มมีอาการแอบมองคนหล่อ คล้ายเด็กรุ่นๆ ที่กำลังถูกความปั่นป่วนในใจเล่นงาน วันนี้ชั่งใจตัวเองว่า.. ทำไมฉันรู้สึกหวงภาพตรงหน้าไม่อยากให้ใครเห็นเหมือนที่เธอเห็น ชายเล่ายังไม่อินเท่าได้อ่านเอง.. เพราะจุดเด่นอีกอย่างของนิยายเรื่องนี้คือสไตล์การเขียนของเขา เขาจะใช้ภาษากายดี บอกเล่าอารมณ์ตัวละครออกมาได้ดีมาก อย่างตอนนางเอกลงมือปิดปากสามีตัวเองในรถด้วยกระบวนท่านารีโจมตีส่วนอ่อนไหว ประหนึ่งแม่โจรสาวปล้นสวาทหนุ่มๆ พอทำเสร็จหันหน้าออกนอกกระจก ทบทวนความรู้สึกตัวเองวกไปวนมา ปล่อยให้อีกคนที่ถูกโจมตีเม้มปากเก็บความหอมหวานไว้เยียวยาใจช่วงที่เธอยังจำอะไรไม่ได้ 

ความพิเศษคือ.. บทเขียนตรงนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อน ใช้หลักการบรรยายสะท้อนมุมมองให้เราได้เห็นความรู้สึกของพระเอก เขาไม่ได้ฟินเฟ่อร์แบบที่เราคิด แต่มันมีเสี้ยวหนึ่งของความเจ็บปวดผสมปนเปอยู่ในนั้นด้วย โดยเฉพาะตอนบรรยายถึงน้ำตาลูกผู้ชาย ความเศร้า ความรัก การรอของสามีอย่างท่านเจียง ทำเอาน้ำตามาปริ่มๆ ริมขอบตาตามตลอดเวลาอ่าน เพราะเราเข้าใจว่า มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา และนางเอกไม่ได้แกล้ง พระเอกก็ไม่ได้ผิดอะไร 

ซึ่งพ้อยตรงนี้มันสนุกตรงได้วิเคราะห์ความเป็นพระเอก เขาในปัจจุบันอาจจะประสบความสำเร็จในชีวิตยืนอยู่บนจุดสูงสุดเกือบทุกด้าน แต่จะมีแค่ตัวเขาเองที่รู้ดีแก่ใจว่าเขามีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาตั้งแต่สมัยเรียน การได้เจอคนที่เขารักอย่างวานวาน รู้ข้อดีข้อเสียของเขาทุกอย่าง มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก พระเอกจึงมีจุดอ่อนในแง่… รู้สึกไม่มั่นคงทางจิตใจ ถ้าหากถูกทิ้ง ทำให้เธอชอบเขาอีกครั้งไม่ได้ ต้องอยู่คนเดียวเขาจะทำยังไง คำถามต่อมา.. แล้วนางเอกมีดีตรงไหนถึงทำให้เขาปักใจได้ขนาดนี้ ชายบอกเลย..เธอดีมาก โดยเฉพาะกับเรื่องหัวใจ ชายไม่ขอวิเคราะห์ตัวละครนางเอกให้อ่าน เดี๋ยวมันจะยาวเกินนนนน รู้แค่นางเอกดีงามสมกับความรักที่เธอได้จากผู้ชายที่ชื่อเจียงจิ้งเหยียน ยิ่งไม่ต้องกลัวว่าจะหน่วงหนัก รอพระเอกทำภารกิจสำเร็จ บทละมุนก็เริ่มมาเยียวยาใจเรา บทความรักของเรื่องนี้เด่นจริงๆ 

ทิ้งท้ายกับคุณชาย

จะปิดจบรีวิวไม่ได้เพราะความชอบหลังอ่านจบ เหมือนกับเราได้เจอนิยายรักดีๆ เรื่องหนึ่ง หัวใจหลักของเรื่องคืองานเขียน การวางตัวละคร การใช้คำบรรยายสั้น ๆ แต่ได้ความหมายและนึกภาพตามได้ง่าย ทำให้เราเห็นอารมณ์ตัวละครชัด สายตาสื่ออารมณ์ หรือการใช้ภาษากายแบบที่ชายย้ำไว้ข้างบน มันเลยทำให้นิยายเรื่องนี้มีมิติหลากหลาย 

ยกตัวอย่างตอนหยางวานแอบมองสามี เขาก็ใส่คำลงไป… ‘เธอซ่อนตัวอยู่ในผ้าห่ม แล้วแอบมองเจียงจิ้งเหยียนที่อาบน้ำเสร็จแล้วกำลังเก็บหนังสือ เขาเพิ่งเป่าผมจนแห้ง เส้นผมตกลงมาที่ข้างหู บังช่วงคิ้วประปราย มองจากด้านหลังก็รู้สึกถึงเสน่ห์ดึงดูดอย่างบอกไม่ถูก’ บทตรงนี้มันเป็นช่วงที่นางเอกกำลังเริ่มตกหลุมรักสามีตัวเองอีกรอบ ความรู้สึกของเธอตอนนั้นเหมือนได้แอบมองผู้ชายคนนึง แล้วมีการโยนให้เราลุ้นว่า พระเอกจะขึ้นมานอนด้วยกันไหม จะนอนเฉยๆ หรือจะมีอะไรต่อจากนั้น และถ้าฉันอยากกอดเขา ฉันจะกล้าเกินไปหรือเปล่า อันนี้คือความพิเศษแบบที่ชายบอก เป็นการเขียนแล้วดึงให้เรามีส่วนร่วมไปกับตัวละคร

อย่างชายชายยุเลย… เธอต้องกอดเขาก่อน เขานอนตัวตรงไม่ได้นอนตะแคง แต่อย่าเอาเท้าก่ายนะ.. ฉันตีเธอแน่ บทแบบนี้มีเยอะมาก ซึ่งบทเขียนส่วนใหญ่ไม่เน้นความหวาน แต่เน้นอารมณ์ตัวละครเป็นหลัก ดูจากความยาวของรีวิวชายเคาะคะแนนไว้สูงถึง 9 คะแนน ชอบการวางพื้นฐานครอบครัวของตัวละคร พ่อแม่สนับสนุนลูก ฉีกจากแนวพ่อแม่ยกลูกชายข่มลูกหญิงให้มีความเหลื่อมล้ำทางสังคมแบบที่เราเคยอ่าน ไม่มีเขตแดนของคนรวยอย่างพระเอก หรือนางเอกมีฐานะต่ำกว่า 

หรือจะเป็นตัวละครเสริมที่เพิ่มความคันๆ ใจให้กับเราอย่างสองตัวละคร หนึ่งคืออดีตที่นางเอกเคยอยากสารภาพรักตอนเรียน อีกหนึ่งคือตัวละครหญิงที่อยากเคลมพระเอก เธอดี เธอสวย ตรงบทนี้มีส่วนเสริมให้เราได้เห็นการรับมือกับปัญหา นางเอกจะทำยังไง พระเอกจะทำแบบไหน บทแก้ไขของทั้งคู่.. ชายชอบ ไม่ใช่การฟาดฟันแต่ได้มิตรภาพมาเพิ่ม มันก็แปลกและดีไปอีกแบบ ความน้ำเน่าแทบไม่มี คอนิยายรัก ไม่ควรพลาด 

ขอบคุณรีวิวดีๆ จากเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ อีกเช่นเคยนะคะ นิยายรักจีน “รักเดียวของวานวาน” เป็นหนึ่งในนิยายรักที่ชวนฟินจิกหมอนเลยไม่อยากให้เหล่านักอ่านที่ชอบนิยายประเภทนี้พลาดด้วยเหตุผลประการทั้งปวงเลย สุดท้ายนี้หวังว่าจะชื่นชอบและเพลิดเพลินหนังสือเล่มนี้กันนะคะ และอย่าลืมติดตามบทความรีวิวแนะนำหนังสือจาก Reeeed ในเล่มต่อไปนะคะ