นิยายจีน เมียหลวงยืนหนึ่ง เมื่อเธอได้เกิดใหม่มาแก้ไขชีวิตคู่ในอดีตชาติ

นิยายจีนโบราณที่นำเสนอกันในวันนี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อย เพราะปมของพระนางนั้นไม่ใช่ความพยาบาทเกลียดชังที่ยากจะให้อภัย แต่เป็นเรื่องราวที่ต้องใช้เวลาอาศัยความเข้าใจและให้อภัยกันเพื่อที่จะกลับมาครองคู่กันอีกครั้ง ไปพร้อมๆ กับแก้ไขในสิ่งที่ทั้งคู่เคยทำผิดพลาดเมื่อชาติภพก่อนไม่ให้ซ้ำรอยในโอกาสเกิดใหม่นี้ รีวิวหนังสือเล่มนี้โดยเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ ที่จะมาบอกเล่าความประทับในกับนิยายเรื่องนี้กันใน นิยายจีน เมียหลวงยืนหนึ่ง

นิยายจีน เมียหลวงยืนหนึ่ง เมื่อเธอกับเขาต่างทำผิดพลาดให้ภพก่อนทั้งคู่ เกิดใหม่ครั้งนี้พวกเขาจะยังรักกันได้หรือไม่

เรื่องนี้เล่าถึงชีวิตของสามีภรรยาที่แต่งงานกันแล้ว ฝ่ายหนึ่งกินบรรดาศักดิ์โหวนามว่า ‘อู่อันโหว-ฉีเซวียน’ ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งเป็นบุตตรีสายตรงจวนจงผิงป๋อ ‘กู้ชิงจู๋’ 

บทบาทหลักๆ ยังเป็นนางเอก กู้ชิงจู๋ แบกรับบาดแผลจากชีวิตแรก บิดาไม่รัก เหนือขึ้นไปยังมีแม่เลี้ยงที่โหดเหี้ยม ใต้ลงมาก็มีน้องชายน้องสาวที่แข็งกร้าว เมื่อมารดาตายจากย่อมไม่มีหลักให้พึ่งพิง นางจึงไม่ใช่สตรีในเรือนที่ดีแต่รอโชคชะตาตัดสินหรือใช้น้ำตาแก้ปัญหา แต่นางได้ฝ่าออกมาจากกรงขังแห่งนั้น แม้จะถูกชิงชังจากน้องชายร่วมอุทร ใช้แผนการอันไร้ยางอายเข้าแต่งงานกับอู่อันโหว(พระเอก) เดิมทีนางคิดว่าการได้แต่งงานกับคนที่นางรักเขา อาจทำให้นางพ้นจากบ่อแห่งความทุกข์ แต่ในที่สุดแล้วกลับเป็นจุดเริ่มของฝันร้ายที่ทำให้นางจดไว้ชั่วชีวิต  

อู่อันโหวอาจเปิดรับนางไว้อย่างยินดี ทว่าจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เหยียบย่ำเฉือดเฉือนใจนางออกทีละส่วน แม้นางอยากลบล้างความผิดที่เคยหลอกเขา แต่เขากลับเลือกวิธียาเนื้อรับอนุเข้าจวนอู่อันโหว จงใจทำให้นางเห็น ทำให้นางทรมาน ทำให้นางสูญเสียลูกในท้อง 
และเพื่อสตรีที่เขารัก เขายอมบาดหมางกับฮ่องเต้ ถูกริบบรรดาศักดิ์อู่อันโหวก่อนเนรเทศไปม่อเป่ย 

ในเมื่อสามีก้าวผิด ภรรยาย่อมก้าวตามอย่างมิอาจเลี่ยง ชายแดนอันร้างไกล ข้าศึกรายล้อม ไม่มีวันใดได้กินอิ่มมื้อ ทุกความยากลำบากที่เขาและนางเผชิญหน้าร่วมกัน ทำให้นางละทิ้งความโกรธแค้นชิงชัง ทั้งไม่ยึดติดกับความรักเฉกเช่นอดีต แม้นางจะถักรองเท้าไม่เป็น ตัดเย็บไม่คล่อง อาศัยเพียงสองมือกับความรู้ทางการแพทย์ช่วยผู้คนในค่ายทหาร ทั้งรู้จักละทิ้งความดื้อดึงลงจึงได้รู้จักกับความสุข แต่สุดท้ายกลับสิ้นวาสนา ตายแล้วย้อนมาเกิดใหม่ร่างเดิมตอนอายุ 13 ปี นับเป็นช่วงรอยต่อหลังจากมารดานางตาย ซ้ำร้ายเหตุการณ์หลักๆ ที่เคยเปลี่ยนชีวิตนางกำลังจะเกิดในอีก 2 เดือนข้างหน้า 

แม่เลี้ยงฉิน พ่อผู้หลงภรรยาใหม่ สินเดิมของมารดานางที่กำลังถูกผู้อื่นล้างผลาญหรือการใช้มารยาแต่งเข้าจวนโหวพบสามีที่นางสิ้นรัก สถานที่ในจวนโหวแห่งนั้นไม่มีทางให้นางถอยกลับในชาติแรก ชาตินี้นางจะเปลี่ยนมันทั้งหมด และนี่คือภารกิจของนางเอก ‘กู้ชิงจู๋’ สตรีใจเพชร ความเผ็ด บทเฉือนคม แรงน้ำตา ความฮา ชายจะเล่าให้ฟังว่าสนุกแค่ไหน

คุณชายรีวิวสายวิเคราะห์

ยังเป็นนิยายแนวย้อนเวลากลับมาร่างเดิมที่ยังอยู่ในกระแสงานแปล ออกถี่ ออกมาคล้ายกัน ดังนั้นจะสนุกมากหรืออย่างน้อยวัดกันที่ใครวางเนื้อเรื่องกับตัวละครได้มีมิติมากกว่ากัน เรื่องนี้พระนางมาเกิดใหม่ในร่างเดิมทั้งคู่ ต่างคนต่างรู้บาดแผลของกันและกัน เพียงแต่ผัวชั่วในชาติก่อนกลับใจอยากเป็นสามีแห่งชาติ แต่ก็ต้องถามนางเอกของเราด้วยว่าต้องการไหม เพราะแผลของกู้ชิงจู๋ลึกราวพันจั้ง คิดจะรักษาแค่บทรัก บทพ่อตื้อ บทพ่อหน้าด้านหน้าทนเพียงบทเดียวไม่มีทางหาย 

เพื่อป้องกันการอ่านแล้วจะหลับ ชายแบ่งความน่าสนใจตามรายเล่มให้เลย 

เล่ม 1 ศึกใหญ่ ศึกสินเดิมมารดานางเอกกับแม่เลี้ยง ทำอย่างไรให้ได้คืนกลับมา อีกทางหนึ่งต้องรับมือพระเอกที่กลับมาเกิดใหม่เหมือนกันกับนาง และจะทำอย่างไรให้น้องชายที่แปรพักตร์ในชีวิตก่อนให้กลับมาเป็นน้องชายพี่สาว 

เล่ม 2 นางได้เปิดโรงหมอตรวจรักษาคน ทำตัวผิดธรรมเนียมเหมือนชีวิตแรก ไม่สนคำครหา ต้องรับพายุหลัวกระหน่ำจีบทุกรูปแบบ มีบทอารมณ์​อย่างฉากพระนางนั่งคุยกัน นางเปิดบาดแผลเรื่องลูก เขาเปิดใจเรื่องเขาขาดนางไม่ได้ จึงขอโอกาสแก้ตัว สำหรับใครที่เป็นคุณแม่อยู่ ชายรับประกันความน้ำตาปรอยๆ เจ็บไม่มาก แต่อินขั้นสุด

เล่ม 3 การเปิดตัวละคร ‘เหยียนซิ่วหอ’ บัวขาวในใจพระเอกในชาติแรก กับความดื้อรั้นของพระเอกในลุคใหม่ เกรียน100% หน้าด้าน1000% หลงเมียแม้เมียไม่รัก10000% ส่วนทางนางเอกจะเป็นการจบปมพ่อกับแม่เลี้ยง บทเฉือดเฉือนตรงนี้ หลายคนชอบแน่และไม่ได้ออกไปในทางลูกตบหัวบิดาหรือจะฆ่าฟันกัน แต่มันคือความในใจของคนเป็นลูก

เล่ม 4 ชายไม่บอกเป็นบทสรุปของหญิงใจเพชรกับท่านโหวหน้าด้าน จบดี 

ทิ้งท้ายสไตล์คุณชาย

หลังอ่านจบชายมีแต่คำชม นางเอกเป็นคนเก่งแต่แข็งกร้าวเพราะไม่มีเวลาอ่อนแอแบบสตรีอื่น พอมารดาตายก็เหมือนคานบ้านหักโครม ซึ่งนิยายจีนหลายเรื่องมักจะสะท้อนถึงมุมมองของลูกผู้หญิงที่ยังอยู่ในกรอบธรรมเนียมโบราณ ยิ่งถ้าหากเสียแม่ พ่อแต่งงานใหม่ ชีวิตก็เหมือนติดอยู่ในอาจม การจัดการเรื่องแต่งงานดูตัวตกอยู่ในมือของบิดากับแม่เลี้ยง เขาเขียนเชิงเนื้อหาตรงนี้ได้ค่อนข้างดี อ่านแล้วไม่หลับ เพราะนางเอกเป็นนักสู้

ฝ่ายพระเอกก็น่าสนใจ เขาไม่ใช่คนประเภทที่คิดได้ก็ต่อเมื่อสูญเสีย เพราะถ้ามาในลูปของตายแล้วเกิดใหม่ถึงจะเห็นความดีของนางเอก ชายจะสาปใส่ของดำพร้อมเผากระดาษแช่งทันทีเหมือนกัน แต่พอมาเป็นแนวเขียนที่วางให้พระเอกรู้ดีชั่วเมื่อตัวลำบาก ฉุกคิดได้ตั้งแต่ตอนอยู่ม่อเป่ย(ช่วงโดนริบบรรดาศักดิ์)กรำศึกหนักเพื่อให้เมียคู่ทุกข์คู่ยากของเขาได้กลับไปจวนโหว มีคนเคารพนับถือนาง ใช้ชีวิตสุขสบายด้วยกัน แต่มาดันตายก่อน 

สลับมาในส่วนของบทความรัก พอย้อนเวลามาเกิดใหม่ พระเอก(อายุ17)มีเวลา 4 ปีที่จะแต่งนางอีกครั้ง แต่ทางนางเอก(อายุ13)มีเวลา 4 ปีที่จะหนีเขาและเปลี่ยนชะตาตัวเอง ชายรู้สึกเหมือนได้อ่านชีวิตคู่รักคู่นึงที่เคยผิดพลาดเกิดเหตุให้เลิกรากัน ถ้าคิดจะกลับมาคบกัน สิ่งที่น่ากลัวคือทางตรงนั้นมันเหมือนคอขวด หากเดินซ้ำรอยเดิมก็จบแบบเดิม ยิ่งนางเอกมีแผลเรื่องลูก ปราการที่กั้นไว้มันจะยิ่งสูง เวลาเขาบรรยายถึงบาดแผลหลักปักชนักกลางใจนาง ขนาดชายมดลูกเสื่อมยังอดลูบท้องตามนางเอกไม่ได้

ซึ่งคู่นี้พอพ้นช่วงกลางเรื่องไปแล้ว ความรักของพวกเขาให้ความรู้สึกเหมือนเพื่อน ไม่มีความแค้นเคือง แต่ก็ยังมีเส้นกั้นไว้ไม่ให้ก้าวข้าม คนไหนที่เคยดีกับเขาทั้งคู่ก็พากันดึงให้คนนั้นพ้นขอบเหว แล้วมานั่งถามใจตัวเองกันอีกทีก็ตอน เรารู้สึกชอบเขาอีกครั้งตอนไหน ให้อภัยกันได้ไหม เพราะไม่มีใครผิดมากกว่าหรือน้อยกว่า ชายชอบจริงๆ กับการตีความรักให้เป็นแบบนี้ บทเขียนดีมาก ดียังไง มันดีตรงเขาไม่ได้คืนดีกันภายในเล่มเดียว 

ข้อนี้ต้องมีคนถามถึงแน่ ชายบอกไว้ก่อนว่าบทโรแมนติกมี แต่เป็นบทโรแมนติกของท่านโหวกระทำอยู่ฝ่ายเดียว อย่างตอนแอบย่องไปหานางเอกตอนนอน ท่านก็เอานิ้ววาดกลางอากาศตรงหน้านาง รัก ห่วง หวง แต่ไม่กล้าแตะต้อง (เพราะเมียไม่ญาติดีด้วย) วาดไปพูดในใจไป พอจะซึ้งหน่อยพี่ก็พูดว่า ไอ้นั่นก็ยังไม่โต เขายังกินไม่ได้ จากซึ้งก็ขำกันไป บทแบบนี้มีเยอะ ท่านโหวมันเกรียน 

และตัวละครทุกตัวไม่ใช่แค่ตัวประกอบ อย่างบทสาวใช้ของนางเอก ทำไมนางเอกถึงให้ค่ากับนางหรือบทของฮ่องเต้กับฮองเฮา(พี่สาวพระเอก)คู่นี้ก็ดี หรือจะบทน้องชายนางเอก หรือจะบทครอบครัวโดยรวม เรื่องนี้จึงเป็นนิยายอีกเรื่องที่ชายอ่านแล้วละเมียดอ่านจนจบ ไม่หัก ไม่ติ ไม่ค้างคา เริ่มต้นได้น่าติดตาม อาจจะทำตัวละครหายบ้าง สำนวนแปลมีขมวดคิ้วนิดหน่อย แต่ปิดจบดี ควรค่าต่อการอวยและขยับยิ้มกวักเบา ๆ 

เหนือสิ่งอื่นใด จะรอดเหมือนชายไหมให้ดูตรงนี้ 

แนวการเขียนของนักเขียนท่านนี้อยู่ในแนวเขียนแฝงอรรถรส เดินเรื่องละเอียดในฉากต่อฉาก มีความเป็นจีนโบราณใส่มาเป็นอรรถรส​ อาทิ การแต่งงาน สินเดิม ขนมธรรมเนียม ขุนนางฯ ใช้บรรยาย 70% สนทนา 30% ใน 2 เล่มแรก อีก 2 เล่มหลังจะเป็นบรรยาย 50 – 60% สนทนา 40 – 50% ความหมายของชายคือ ถ้าเราไม่สนุกกับการเล่าของเขามันก็คือยานอนหลับดีๆ นี่เอง 

ด่านต่อมาคือตัวละครเยอะ ลำพังแค่ตระกูล กง โหว ป๋อ จื่อ หนาน ทำเอาเรามึนเหมือนกัน เพราะมีทั้งชื่อหลัก-ชื่อรอง-ชื่อตำแหน่ง สำหรับชายไม่ใช่ปัญหา แต่กับบางคนที่เบื่อจดเบื่อจำ มีผลแน่ เพราะต้องแบ่งสมาธิจับกลุ่มตัวละครให้เรามองออกว่าคนไหนอยู่ตระกูลอะไร ดีหรือร้าย จบนะยาวแล้ว  

จบไปแล้วกับรีวิว นิยายจีน เมียหลวงยืนหนึ่ง เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจด้วยปมที่ไม่ได้มีความพยายาทแต่เป็นการมองเห็นถึงปัญหาของชีวิตคู่ที่เกิดขึ้นในภพเก่า และเป็นโจทย์ที่คนทั้งสองจะต้องแก้ไขผ่านไปให้ได้กับการเกิดใหม่ในภพนี้ เป็นอีกเรื่องที่มีเนื้อหาที่เข้มข้นมีรายละเอียดต่างๆ ที่ทำให้น่าอ่านน่าสนใจชวนติดตามคอนิยายจีนโบราณไม่ควรพลาดเลยค่ะ สุดท้ายนี้ขอบคุณเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ ที่นำหนังสือดีๆ แบบนี้มาฝากกันอีกเช่นเคยนะคะ