ฮันคัง (Han Kang) นักเขียนชื่อดังชาวเกาหลีใต้ โด่งดังจากผลงานเรื่อง “The Vegetarian” หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลแห่งชาติสำหรับการเขียนนวนิยายและได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ ก่อนที่จะได้รับรางวัล Man Booker International Prize ในปี 2016 รวมถึงได้รับรางวัลอื่นๆ อีกมากมายทั้งในและต่างประเทศส่งผลให้ชื่อเสียงของเธอได้รับการสนใจและเป็นที่รู้จักในวงการวรรณกรรม
ฮันคังนั้นเติบโตมาท่ามกลางงานเขียนโดยเธอเป็นลูกสาวของนักประพันธ์ฮันซึงวอนและแม้แต่พี่ชายของเธอเองก็เป็นนักเขียนเช่นเดียวกัน ผลงานของเธอเป็นแนวกวีสมัยใหม่ของเกาหลี โดยเธอเริ่มเข้าสู่วงการวรรณกรรมอย่างจริงจังหลังจากเผยแพร่บทกวี 5 บทในนิตยสาร Literature and Society ฉบับฤดูหนาวปี 1993 ในปีถัดมาเธอได้เผยแพร่ผลงานใหม่เป็นเรื่องสั้นชื่อ “The Scarlet Anchor” และได้รับรางวัลชนะเลิศใน Seoul Shinmunการประกวดวรรณกรรมฤดูใบไม้ผลิในเวลาต่อมา ผลงานของฮันคังนั้นมีอยู่มากมายและเธอเป็นอีกนักเขียนร่วมสมัยคนสำคัญของชาวเกาหลีอีกด้วย ปัจจุบันฮันคังสอนการเขียนเชิงสร้างสรรค์ที่สถาบันศิลปะแห่งโซล และมีผลงานใหม่ๆ ออกมาให้นักอ่านติดตามตลอด
ผลงานของ ฮันคัง (Han Kang)
The Vegetarian
บอกเล่าเรื่องราวของ Yeong-hye ช่างทำบ้านที่วันหนึ่งจู่ๆ ก็ตัดสินใจเลิกกินเนื้อสัตว์หลังจากฝันหลายครั้งเกี่ยวกับภาพการฆ่าสัตว์ การงดเว้นนี้ทำให้เธอเหินห่างจากครอบครัวและสังคม เรื่องราวแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ “มังสวิรัติ”, “มาร์คมองโกเลีย” และ “ต้นไม้เพลิง” ส่วนแรกบรรยายโดย Mr. Cheong สามีของ Yeong-hye ในคนแรก ส่วนที่สองบรรยายเป็นบุคคลที่สามโดยเน้นไปที่น้องเขยของยองเฮ และส่วนที่สามยังคงเป็นบุคคลที่สาม แต่มุ่งเน้นไปที่น้องสาวของเธอ In-hye ในขณะที่พูดเป็นระยะ ๆ ในกาลปัจจุบัน
The White Book
หลังสืออิงฉากหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 วอร์ซอว์ ประเทศโปแลนด์ ใช้วิธีการเล่าเรื่องเหมือนการเล่าเกี่ยวกับอัตชีวประวัติที่กระจัดกระจายเกี่ยวกับการตายของน้องสาวคนเล็กของผู้บรรยายที่ไม่เปิดเผยชื่อ ซึ่งเสียชีวิตหลังจากเธอเกิดได้สองชั่วโมง นวนิยายเรื่องนี้ใช้การเรื่องเล่าที่ดูเหมือนไม่เป็นทางการและให้ผู้อ่านโฟกัสไปยังเนื้อหาที่เป็นสีขาวเพื่อหารือเกี่ยวกับความเศร้าโศก ความสูญเสีย และธรรมชาติที่เปราะบางของจิตวิญญาณมนุษย์ ฮันคังอธิบายวัตถุสีขาวทั้งหมด 65 ชิ้นในหนังสือ รวมถึงข้าว น้ำตาลก้อน และน้ำนมแม่
Human Acts
ท่ามกลางการจลาจลของนักเรียนอย่างรุนแรงในเกาหลีใต้ เด็กหนุ่มชื่อดงโฮถูกฆ่าตายอย่างน่าตกใจ เรื่องราวของเหตุการณ์โศกนาฏกรรมนี้แผ่ออกไปในลำดับของบทที่เชื่อมโยงถึงกัน ในขณะที่เหยื่อและผู้สูญเสียต้องเผชิญกับการปราบปราม การปฏิเสธ และความเจ็บปวดที่สะท้อนจากการสังหารหมู่ จากเพื่อนที่ดีที่สุดของดงโฮที่พบกับจุดจบที่เป็นเวรเป็นกรรมของเขาเอง; ถึงบรรณาธิการที่ดิ้นรนต่อต้านการเซ็นเซอร์ ถึงนักโทษและคนงานในโรงงาน แต่ละคนต้องทนทุกข์กับความทรงจำที่กระทบกระเทือนจิตใจ และถึงแม่ที่โศกเศร้าเสียใจของดงโฮ และผ่านความเสียใจร่วมกันและการกระทำแห่งความหวังคือเรื่องราวของผู้คนที่โหดร้ายเพื่อค้นหาเสียง